Na recital złożą się kompozycje, które zajmują uprzywilejowane miejsce wśród artystycznych zainteresowań młodego pianisty. Muzyka komponowana przy użyciu algorytmów, uzależnienie istotnych własności utworu od działania przypadku oraz łączenie najróżniejszych stylów muzycznych w sposób, który uwydatni ich wzajemną nieprzystawalność, a jednocześnie ukaże różnorodność zainteresowań rodzimych twórców, to główne cechy utworów recitalu.

Kazimierz Serocki – jeden z najciekawszych twórców muzyki współczesnej, zmarł w wieku 59 lat w 1981 r. Jego dorobek utworów na fortepian solo zamyka dzieło, które w muzyce polskiej tamtego czasu nie miało praktycznie precedensu – A piacere. Propozycje na fortepian. Kompozytor pozostawił decyzji wykonawcy – („wedle woli”) ostateczny kształt dzieła. Propozycje składają się z trzech segmentów, a każdy segment – z dziesięciu niewielkich odcinków „struktur”. O kolejności, w jakiej zostaną wykonane – decyduje pianista. Jednak kompozytor postawił warunki: A piacere trwać musi między 6 a 8 minut oraz pianiście nie wolno opuścić, ani powtórzyć żadnej ze struktur. Prawykonanie utworu odbyło się 25 września 1963 roku podczas festiwalu „Warszawska Jesień”. Grał legendarny amerykański pianista Frederic Rzewski.
Tomasz Sikorski zmarł w jeszcze młodszym wieku niż Serocki – miał zaledwie 49 lat (1988). Krytyka zalicza go do najważniejszych polskich minimalistów. Widok z okna oglądany w roztargnieniu to frapujący kolorytem dźwiękowym utwór zainspirowany utworem Franza Kafki. Nie oznacza to jednak, że muzyka ilustruje tekst przypowieści Zerstreutes Hinausschauen, lecz stanowi pewną symboliczną sytuację odzwierciedloną w tym dziele. Powtarzają się tu frazy, nawracają poszczególne epizody, zrazu rzucane „od niechcenia”. Może to właśnie próba podkreślenia tytułowego roztargnienia? Bezład myśli charakteryzujący się rzucanymi nieświadomie spojrzeniami nie pomaga w odpowiedzi na pytanie – co widzimy. Warkocz Bereniki Jerzy Kornowicz (ur. 1950) skomponował w 1990 roku. Nie jest to wszakże muzyczny portret gwiazdozbioru. Marcin Majchrowski w swoim komentarzu tak określił to postmodernistyczne dzieło: ”Wiele się w tej muzyce dzieje, chwilami można nawet odnieść wrażenie, że Kornowicz pragnie wpisać się w tradycję wielkich wirtuozów fortepianu, którzy traktowali instrument z wielkim rozmachem i nie szczędzili w swoich utworach potężnych kulminacji. Tych w Warkoczu Bereniki nie brakuje”.
Singletrack Pawła Szymańskiego – w odróżnieniu od Warkocza… Kornowicza zbudowany jest zaledwie z kilku dźwięków. Jednogłos (tytuł tłumaczy się jako „pojedynczy ślad” lub „pojedyncza dróżka”) ma bowiem niepokoić – brzmienia są .>>„cienkie”, monochromatyczne, „jednogłosowe”. Dźwięki powtarzane są tutaj w taki sposób, by sprawiały wrażenie rozpływających się w eterze, rozchodzących się jak kręgi na wodzie. Słuchacz odbiera je jakby w zwielokrotnieniu, z efektami echa…<< Francuski kompozytor pochodzenia polskiego – Pierre Jodlowski (ur. 1971) „proponuje w swojej Białej serii podobny do Szymańskiego kierunek eksploracji brzmieniowej krainy. Do solowego fortepianu dodaje jednak jeszcze jedno źródło dźwięku: emitowane z głośników dźwięki. W Série Blanche zrazu jest bardzo spokojnie i delikatnie, ale z czasem materia rośnie i gęstnieje, staje się coraz bardziej drapieżna i agresywna. Pierwotny jednogłos ogarnia coraz większą przestrzeń.”

ADAM KOŚMIEJA
Bydgoszczanin; przygodę z muzyką rozpoczął jako 6-latek od gry na fortepianie w klasie Ludmiły Kasyanenko. Pierwszy raz wystąpił z orkiestrą, mając 11 lat (Filharmonia Pomorska w Bydgoszczy). Jest absolwentem nowojorskiej Manhattan School of Music w klasie Solomona Mikowsky'ego (wyróżniony stypendium im. Harolda i Helen Schonbergów) oraz Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy w klasie prof. Jerzego Sulikowskiego i prof. Katarzyny Popowej-Zydroń, w której obecnie, ze stopniem naukowym doktora, pracuje jako wykładowca. Koncertował niemal ze wszystkimi czołowymi krajowymi orkiestrami, a także w Europie, Ameryce Płn., Azji.
Wystąpił m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall oraz w Yamaha Piano Artist Services in New York. Brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych: Warszawska Jesień, Beijing Modern Music Festival w Chinach, Shenzhen International Music Festival Belt & Road w Chinach, Międzynarodowym Sympozjum Muzyki Elektroakustycznej w Toronto, Międzynarodowym Festiwalu Craiova Muzicală w Rumunii, International Piano Festivals w Hiszpanii, Mózg Festiwalu w Bydgoszczy.
Jest laureatem: I nagrody w Konkursie Pianistycznym im. Mieczysława Munza w Nowym Jorku (2009), II nagrody w Eisenberg-Fried Concerto Competition w Nowym Jorku (2009), I nagrody w III Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina w Columbia University w Nowym Jorku (2010).
W 2016 wydał debiutancką płytę z kompletem dzieł na fortepian solo Kazimierza Serockiego (DUX), która spotkała się z uznaniem w kraju i za granicą. Od kilku lat współpracuje z kompozytorem Stefanem Węgłowskim (płyta wydana w 2017 – Contemporary Jewish Music, KAIROS). Wspólnie z pianistą jazzowym Christianem Sandsem (członkiem Christian McBride Trio) stworzył projekt 3xPiano (2009-2011), łączący elementy muzyki jazzowej, klasycznej i elektronicznej.
Artysta jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Prezydenta Miasta Bydgoszczy oraz Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego.

strona główna

Kwiecień 2019