Świętokrzyskie Dni Muzyki dobiegają końca. Jeszcze tylko ostatnie dwa utwory z sześciu zamówionych na otwarcie nowej siedziby, które przyrzekliśmy powtórzyć, oraz dwie kompozycje wieńczące tegoroczną ofertę festiwalową Filharmonii Świętokrzyskiej. To również ostatni moment, by obejrzeć trzy fantastyczne wystawy, które cieszyły się wielkim zainteresowaniem odwiedzających nasz przybytek sztuki.
Lidia Zielińska i Grażyna Pstrokońska-Nawratil zadedykowały swoje utwory Filharmonii Świętokrzyskiej na uroczystość inauguracji nowej karty w dziejach naszej instytucji. „Lata, jakie muszą upłynąć od wielkiego marzenia do jego spełnienia: lata mozołu, wyrzeczeń, targów i negocjacji ujęte z innych lat – tych na pracę artystyczną, bycie z innymi ludźmi, pozyskiwanie doświadczeń i wspomnień.” – taka oto refleksja towarzyszyła Lidii Zielińskiej, tworzącej krótki, ale radosny, jak przystało na okoliczności, utwór Lata, rozpoczynający nasze muzyczne spotkanie. Grażyna Pstrokońskaj-Nawratil natomiast upamiętnia „miejsce i czas narodzin Nowej Sali Koncertowej Filharmonii Świętokrzyskiej” ponad siedmiominutową kompozycją, rozpoczynającą się od delikatnych brzmień, przechodzących następnie w dramatyczne tony, „ale pod koniec wzburzone fale zanikają, tafla muzyki uspokaja się” – jak czytamy w komentarzu. Ciekawostką może być fakt, że obraz liter i cyfr tworzących tytuł – Harmony – Kielce’11 – wpisany został w strukturę utworu.
Koncert na fortepian i orkiestrę Pawła Szymańskiego powstał na zamówienie Radio France. Prawykonanie odbyło się 17 lat temu w Paryżu, solistką była Ewa Pobłocka. Dziś – ta wybitna pianistka wykona ten utwór po raz pierwszy w Kielcach.
Nasz festiwal zwieńczy słynny fajerwerk – Koncert na orkiestrę Béli Bartóka – jedno z najwspanialszych dzieł orkiestrowych XX wieku. W tym ekspresyjnym Koncercie – momentami dramatycznym, momentami żartobliwym – zawarta jest parodia marsza z Symfonii leningradzkiej Dymitra Szostakowicza.



EWA POBŁOCKA
Należy do najwybitniejszych pianistów swego pokolenia. Występowała niemal we wszystkich krajach Europy, a także obu Amerykach, Singapurze, Korei, Japonii i Australii, koncertując z najsłynniejszymi orkiestrami w najbardziej prestiżowych salach. Wielokrotnie odbywała tournée po krajach europejskich jako solistka Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Kazimierza Korda i Antoniego Wita. Jest pianistką wszechstronną o rozległym repertuarze. Wykonuje zarówno recitale, koncerty z orkiestrą, jak i muzykę kameralną, chętnie współpracując ze śpiewakami. Dokonała szeregu prawykonań i premierowych nagrań utworów polskich kompozytorów współczesnych, m.in. Koncertu fortepianowego Andrzeja Panufnika (polskie prawykonanie, pierwsza rejestracja z Londyn Symphony Orchestra pod dyrekcją kompozytora), Koncertu fortepianowego Witolda Lutosławskiego (pierwsze polskie nagranie z Wielką Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia pod dyrekcją kompozytora), Koncertu fortepianowego Pawła Szamańskiego dedykowanego pianistce, a powstałego na zamówienie radia francuskiego (prawykonanie w Paryżu na festiwalu Presences) oraz Koncertu fortepianowego Pawła Mykietyna (1997), również jej dedykowanego. Współpracuje z wieloma radiofoniami europejskimi, nagrała ponad 40 płyt m.in. dla Deutsche Grammophon, Conifer Records, Victor JVC, CD Accord, z których wiele uzyskało nagrody i entuzjastyczne oceny krytyków. Artystka jest cenionym pedagogiem. Prowadzi klasę fortepianu w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy i w Uniwersytecie Muzycznym w Warszawie, współpracuje jako profesor gościnny z Uniwersytetem Muzycznym w Nagoya (Japonia) i Calgary (Kanada). Uczestniczy w pracach jury wielu międzynarodowych konkursów pianistycznych. Laureatka dorocznej nagrody Ministra Kultury, odznaczona została także Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.


WOJCIECH MICHNIEWSKI
Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie - studiował teorię muzyki, dyrygenturę pod kierunkiem Stanisława Wisłockiego oraz kompozycję u Andrzeja Dobrowolskiego. W latach 70. wraz z Krzysztofem Knittlem i Elżbietą Sikorą utworzył grupę kompozytorską KEW. Jego utwór Szeptet na 6 głosów żeńskich i kulturystę zdobył w 1975 nagrodę włoskiego Radia i Telewizji Premio RAI. Współpracował z Filharmonią Narodową jako etatowy dyrygent; z Warszawską Operą Kameralną jako kierownik muzyczny sceny współczesnej; z Polską Orkiestrą Kameralną jako stały dyrygent gościnny, mając swój istotny udział w przekształceniu jej w Sinfonię Varsowię; był dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Łodzi; stał na czele Filharmonii Poznańskiej jako jej dyrektor naczelny i artystyczny. Po 1991, mimo iż otrzymuje propozycje stałej współpracy, dyryguje wyłącznie gościnnie. Jest laureatem m.in. I nagrody Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Guido Cantellego w mediolańskim Teatro alla Scala oraz brązowego medalu Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Ernesta Ansermeta w Genewie. W 1975 otrzymał Orfeusza – nagrodę krytyki muzycznej za najlepsze wykonanie polskiego utworu na Warszawskiej Jesieni, w 1987 – nagrodę krytyki na Musikbiennale Berlin. Współpracuje z warszawskim Teatrem Wielkim, gdzie m. in. przygotował muzycznie prapremiery współczesnych oper Elżbiety Sikory, Roxanny Panufnik, Pawła Mykietyna, Dobromiły Jaskot, Henrika Hellsteniusa, baletu Aleksandry Gryki, sprawował również opiekę muzyczną nad cyklem Terytoria. Jego nagrania były nominowane i dwukrotnie uhonorowane Fryderykami. W 2005 otrzymał nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za wieloletnie i kreatywne towarzyszenie polskiej muzyce współczesnej oraz srebrny medal Gloria Artis – Zasłużony Kulturze. Koncertował w Europie, Azji, Ameryce Północnej i Południowej i brał udział w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych.


Koncertom towarzyszą wystawy:
ARTYSTA I JEGO ŚWIAT. WOJCIECH KILAR – PWM S.A.
TWARZE ZAiKS-u – Stowarzyszenie Autorów ZAiKS
IMPRESJE oraz DYPLOM 2012 – Zespół Państwowych Szkół Plastycznych im. Józefa Szermentowskiego