Wykonanie utworów Józefa Wieniawskiego odbywa się i jest współfinansowane
w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca “Nowe interpretacje”
Kiedy mówimy: Wieniawski, to zwykle mamy na myśli Henryka, a tymczasem ten „poeta skrzypiec”, jak go często określano, miał utalentowanego muzycznie brata – Józefa. Sporo ich różniło pod względem charakteru. Skrzypek nie stronił od alkoholu, zawsze otoczony pięknymi kobietami, natomiast jego brata postrzegano jako dystyngowanego pana, poważnego artystę, znakomitego pedagoga i wybitnego kompozytora. Utwory tego pierwszego od początku królują na estradach świata, zaś dzieła Józefa dopiero dzisiaj zostają odkrywane na nowo i przywracane koncertowemu życiu.
Jednym z takich utworów jest np. Koncert fortepianowy – dawno zapomniany, teraz – dzięki Stanisławowi Dybowskiemu, muzykologowi i krytykowi muzycznemu – zaczyna świecić dawnym blaskiem, włączany do repertuaru przez najwybitniejszych pianistów (vide:Tomasz Kamieniak).
Podczas pierwszego w tym sezonie artystycznym koncertu kameralnego przypomnimy kilka z jego wirtuozowskich etiud zawartych w opusie 44 (każda z dedykacją dla głośnych ówcześnie wirtuozów i muzyków) oraz 4 Morceaux z opusu 51.
Nieprzypadkowo w tym programie znalazł się Charles Valentin Henri Alkan. Ten francuski kompozytor, pianista i wirtuoz był bowiem profesorem Wieniawskiego w Konserwatorium Paryskim. Wysoko ceniony przez Chopina oraz Liszta, często z nimi koncertował. Liszt miał nawet powiedzieć, iż ze znanych mu pianistów Alkan posiada najlepszą technikę wirtuozowską. W istocie, pianista średniej klasy nie jest w stanie wygrać tych utworów, a co dopiero artystycznie zinterpretować.
Alkan w początkowych latach kariery artystycznej często brał udział w koncertach, później jednak wycofał się z życia publicznego i żył w zapomnieniu. Podobnie jego muzyka – wcześnie popadła w mroki niepamięci, teraz przeżywa swój renesans. Dzisiejszy koncert zakończymy jego Koncertem na fortepian solo. To, jak napisał w komentarzu Stanisław Dybowski ”50 minut fascynującej muzyki, dla wykonawcy morderczej, wymagającej wielkiej odporności psychicznej i wielkiej techniki pianistycznej”. Dlatego z tym wyzwaniem mogą się zmierzyć tylko najlepsi, jak Tomasz Kamieniak – bohater naszego koncertu kameralnego. Artysta jest
laureatem Grand Prix IV Konkursu na Projekt Nagraniowy „Zapomniana Muzyka Polska” Wydawnictwa Muzycznego Acte Préalable za projekt nagrania dzieł fortepianowych J. Wieniawskiego (2007) oraz nagrody specjalnej na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Liszta w Weimarze (2003). Dzisiejsza prezentacja dzieł Józefa Wieniawskiego odbędzie się w ramach programu Instytutu Muzyki i Tańca „Nowe interpretacje”, którego celem jest zachęcenie polskich artystów wykonawców do sięgania po nowy rodzimy repertuar, szczególnie słabo rozpowszechniony w życiu muzycznym.
TOMASZ KAMIENIAK
Pianista i kompozytor; ukończył Akademię Muzyczną w Katowicach w klasie fortepianu Joanny Domańskiej oraz studia podyplomowe w klasie Zbigniewa Raubo. Umiejętności pianistyczne doskonalił pod kierunkiem R. Dieter-Arensa w Hochschule für Musik Franz Liszt w Weimarze, na kursach mistrzowskich, m.in. u K. Scherbakova w Weimarze, a także pod kierunkiem L. Howarda.. Stypendysta m.in. Richard Wagner Verband w Bayreuth. Jest laureatem Grand Prix IV Konkursu na Projekt Nagraniowy „Zapomniana Muzyka Polska” Wydawnictwa Muzycznego Acte Préalable za projekt nagrania dzieł fortepianowych J. Wieniawskiego (2007), nagrody specjalnej na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. F. Liszta w Weimarze (2003). Dokonał pierwszego wykonania Tirol Concerto Philipa Glassa podczas Festiwalu Muzyki Nowej w Bytomiu w 2008. W 2009, na Festiwalu Muzyki Polskiej „Swego nie znacie” zorganizowanego przez Filharmonię Koszalińskią i Wydawnictwo Acte Préalable, przywrócił do życia Koncert fortepianowy J. Wieniawskiego. W 2010 wspólnie z Leslie’m Howardem wykonał w Londynie Symfonię Faustowską F. Liszta w wersji na dwa fortepiany. Rok później, jako drugi pianista po L. Howardzie, dokonał pierwszych wykonań w Polsce, Niemczech i Słowacji odnalezionego utworu Liszta Romancero espagnol, w tym także pierwszej wersji Sonaty Dantejskiej. W jego dorobku kompozytorskim, obok przeważającej twórczości fortepianowej, znajdują się również dzieła organowe, klawesynowe, kameralne, pieśni, chóralne i muzyka filmowa. Utwory Kamieniaka wykonywali m. in.: G. Szendzielorz-Jungiewicz, A. Górecka, B. Warykiewicz-Siwy, A. Chameides, Th. Krigar, D. Tombasov, A. Will, N. Horvath, kwartet AKADEOMS. Muzyka pianisty stanowi tło w dokumencie Lamsdorf/Łambinowice. Muzeum i miejsce pamięci A. Schatton, etiudach filmowych P. Reichela.