Gorący, pełen różnorodnych rytmów wieczór – jak na karnawał przystało. Nie obędzie się także bez świętowania bowiem koncert odbywa się z okazji jubileuszu 75-lecia urodzin Konstantego Wileńskiego oraz 100-lecia urodzin Karola Anbilda.
Konstanty Wileński jako profesor Konserwatorium w Kijowie, prowadził zajęcia z harmonii, orkiestracji i improwizacji. Jest kompozytorem i koncertującym pianistą. Posiada unikalny talent łączenia klasyki i jazzu. Uprawia różne gatunki muzyki: od wokalno-symfonicznej poprzez symfoniczną, teatralną, kameralną po jazzową. Od wielu wielu lat – na szczęście dla nas - związany z Kielcami, w których zaraża muzyką młode pokolenia pianistów.

Konstanty Wileński
Pochodzi z inteligenckiej rodziny kijowskiej o bogatych tradycjach muzycznych. Jego dziadek kompozytor Ilia Wileński był pierwszym dyrektorem Filharmonii w Kijowie i jednym z założycieli trzech teatrów dramatycznych. Panującą w domu twórczą atmosferę uświetniały spotkania i koncerty, grywali tam znakomici muzycy, jak Władimir Horowitz i Henryk Neuhaus. W domu dziadka bywała także legendarna amerykańska tancerka – Isadora Duncan. Wychowany w duchu artystycznego klimatu domu rodzinnego Konstanty podjął naukę w Konserwatorium Kijowskim, które ukończył z wyróżnieniem. Studiował u znanych pedagogów takich jak: A.Sztogarenko (kompozycja), R.Łysenko (fortepian). „Jestem dumny, że zawodowy rodowód moich profesorów fortepianu sięga do samego Franza Lista. Ariadna Łysenko – moja profesor fortepianu była uczennicą znakomitego pianisty Neuhausa, który wirtuozerię czerpał z Leopolda Godowskiego – wybitnego ucznia Franza Lista. To jedna linia moich profesorów sięgająca Franza Lista. Należy przypomnieć, że w drugiej linii nauczycielem mojej profesor Łysenko był znany Abram Lufer, uczeń Grigorija Beklemiszewa, którego nauczycielem był znakomity Feruccio Busoni – uczeń Franza Lista” (K.W.). Równocześnie konsultacje z zakresu kompozycji udzielali mu Rodion Szczedrin i Aram Chaczaturian. Ukończył także w tej uczelni studia podyplomowe. Jako profesor Konserwatorium w Kijowie, prowadził zajęcia z harmonii, orkiestracji i improwizacji. Jest kompozytorem i koncertującym pianistą. Posiada unikalny talent łączenia klasyki i jazzu. Uprawia różne gatunki muzyki: od wokalno-symfonicznej poprzez symfoniczną, teatralną, kameralną po jazzową. Koncertuje na całym świecie, z tak znakomitymi orkiestrami, jak: Królewską Orkiestrą w Brukseli, Jerozolimską Symfoniczną Orkiestrą czy Filharmonią Moskiewską. Uczestniczył w wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych i jest laureatem szeregu z nich: Polska Klasyka (w Opolu), Festiwal Muzyki Żydowskiej (w Wielkiej Brytanii i Izraelu), Warszawska Jesień w 98 r. – jako kompozytor, Konkurs Artystów Sceny (Jazz-trio K. Wileńskiego Laureata II nagrody, 1986, Chmielnicki, Ukraina), GOŁOSIJEWO 88 (Kijów, Ukraina), XI Międzynarodowy Moskiewski Festiwal, SOLO-DUO-TRIO (Kraków 1989), Festiwal Beethovena (Falsterbo, Szwecja 1998), Festiwal Mozarta (Warszawa 2018), Karlskrona International Piano Festival ( Karlskrona, Szwecja, 2019), Festiwal Akademii Muzycznych ( Warszawa, 2021), Blekinge InternationalPiano Festiwal ( Karlshamn, Szwecja, 2022), IV Festiwal Letnie wieczory u Menonitów (Gdańsk, 2023) – jako pianista. Ma w swoim dorobku trzynaście płyt z własnymi kompozycjami: „Lunnyj Serp” (Melodia, Moskwa, 1987), „All The Things You Are” (Melodia, Moskwa, 1989), „Jazz Trio Duet Solo” (KOHC, 2001), „K.Vilensky – Works for Piano” (KOHC, 2001), „Flute in Love” (Alexander, Israel, 2003), „Bolling -Vilensky” (Polskie Radio, Warszawa, 2004), „Scott Joplin RAGTIMES” (Radio Gdańsk, 2005), „Mozart-Blues” (Israel 2008), K.Wileński „Kaszubska suita” (Dziennik Bałtycki, 2018), „Classical Meets Jazz” (Soliton, 2019), „Solo” (Soliton, 2020), „Swinging Christmas” (Soliton, 2020), Gershwin/Vilensky (Solion, 2024). Jako pianista-wirtuoz i kompozytor muzyki fortepianowej w ostatnich latach cieszy się dużym uznaniem pianistów światowej sławy, zamawiających i wykonujących jego kompozycje. Do najbardziej znanych utworów Konstantego Wileńskiego zaliczyć można: SONATĘ, szwedzka gazeta BLT (Blekinge Läns Tidning) pisała po wykonaniu tej sonaty – …Podobieństwo między utworami obecnie żyjącego Wileńskiego a genialnego romantyka Franza Lista, który zmarł w 1886, jest bardzo bliskie. Obydwaj są doskonali w wirtuozowskich pasażach, które potrzebują wspaniałej techniki i ogromnej kompetencji muzycznej…, WARIACJE NA TEMAT PAGANINIEGO na fortepian, trio jazzowe i orkiestrę symfoniczną, KONCERT – FANTAZJĘ NA TEMATY GERSHWINA na fortepian, trio jazzowe i orkiestrę symfoniczną, …Pierwsze dźwięki „The man I love” zapoczątkowały nastrojowe, mistrzowskie pod względem formy „Koncert-Fantazje na tematy George’a Gershwina”. Dwanaście genialnie ujętych w utworze, słynnych gershwinowskich tematów, jednych – ledwo zamarkowanych, innych – nakreślonych wyraziście, połączyło się płynnie w idealną całość …(Gazeta Wyborcza 7.06.99) …W jakimś momencie zorientowałem się, że ciekną mi łzy – dawno nie byłem tak wzruszony! Wspaniała „stylizowana” orkiestracja, doskonale dopasowane fragmenty z różnych utworów, pięknie brzmiący fortepian – wydawało się, że autorem kompozycji i solistą był nie Konstanty Wileński, lecz sam Gershwin! (relacje Vadima Brodskiego po wykonaniu Koncertu – Fantazji na tematy Gershwina), TANIEC DIABŁA na dwa fortepiany, WARIACJE NA TEMATY BACHA, WARIACJE NA TEMATY CHOPINA na fortepian (trio jazzowe) i orkiestrę smyczkową. Jego opracowanie „Lotu Trzmiela” w krótkim okresie stało się znane w środowisku muzycznym świata. Konstanty Wileński jest inicjatorem zaistnienia tablicy pamiątkowej Igorowi Bełzie na fasadzie pałacu biskupów krakowskich w Kielcach, w którym przyszedł na świat sławny muzykolog. Ceremonia odsłonięcia tablicy odbyła się 7-go sierpnia 2015 roku. W listopadzie 2004 roku w Filharmonii Wrocławskiej odbyła się I edycja Festiwalu „Jazztopad”. Jak powiedziała Lidia Geringer D’Oedenberg: …Zaprosiliśmy absolutnie przodujących pianistów jazzowych z Polski i polskiego pochodzenia… To byli Adam Makowicz, Konstanty Wileński, Leszek Możdżer. Atrakcyjność dorobku muzycznego Konstantego Wileńskiego polega na symbiozie muzyki klasycznej i jazzowej … Dziś ambicją tego muzyka jest budowanie pomostów pomiędzy jazzem a muzyką poważną. To zresztą wyróżnia go na tle większości „bardzo poważnych” kompozytorów i decyduje o jego oryginalności … (Ruch Muzyczny, 19 marca 2000 r.).


Jacek Rogala
Jest absolwentem wrocławskiej Akademii Muzycznej, w której z wyróżnieniem ukończył studia: kompozytorskie pod kierunkiem Grażyny Pstrokońskiej-Nawratil (1990) oraz dyrygenckie pod kierunkiem Marka Pijarowskiego (1992). Od roku 2001 jest dyrektorem Filharmonii Świętokrzyskiej w Kielcach i festiwali: Świętokrzyskie Dni Muzyki, Lato w Filharmonii, Festiwal Filmu i Muzyki. W 2012 zainaugurował działalność kieleckich filharmoników w nowej siedzibie, której budową był pochłonięty przez dekadę.
W latach dziewięćdziesiątych był asystentem dyrygenta we wrocławskiej Operze, a także współpracował jako stały gościnny dyrygent z Orkiestrą Capella Bydgostiensis. Następnie przebywał na stypendium dyrygenckim im. Artura Rodzińskiego w The Cleveland Symphony Orchestra. W tym okresie pracował w Redakcji Muzycznej Polskiego Radia we Wrocławiu, był pełnomocnikiem Ministra Kultury i Sztuki do spraw muzyki, a następnie kierował Redakcją Muzyki Współczesnej Programu II Polskiego Radia. W 1999 sprawował kierownictwo artystyczne Dni Grażyny Bacewicz – festiwalu PR i TVP.
W latach 2000-2007 był prezesem, a do roku 2010 – wiceprezesem zarządu Polskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej (ISCM), w którym kierował także Konkursem Muzyki XX i XXI Wieku dla Młodych Wykonawców. Udziela się jako juror konkursów wykonawczych i członek komisji programowych festiwali (m.in. Światowe Dni Muzyki Wrocław 2014, Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów w Bukareszcie 2013-2019, I Konkurs Wiolonczelowy im. D. Połońskiego w Łodzi 2021, Ogólnopolski Konkurs Młodych Dyrygentów w Białymstoku 2022). Jest autorem książki Muzyka polska XX wieku wydanej przez PWM (2000). Przez kilkanaście lat prowadził działalność dydaktyczną na Uniwersytecie Jana Kochanowskiego w Kielcach. Obecnie jest kierownikiem Katedry Dyrygentury i profesorem Akademii Muzycznej w Łodzi.
Od 2019 jest członkiem Rady Uczelni Akademii Muzycznej we Wrocławiu. Był członkiem Rady do spraw Instytucji Artystycznych Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pierwszej i trzeciej kadencji. Od 2012 był wiceprzewodniczącym, a od 2021 jest przewodniczącym Zrzeszenia Filharmonii Polskich.
Dokonał wielu prawykonań i nagrań radiowych oraz filmowych. Jego nagrania kompozycji 3 dla 13 Pawła Mykietyna (POR) oraz Concerto á rebours Tadeusza Wieleckiego (NOSPR) zwyciężyły na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1995 i 1999), a płyta z nagraniem utworu 3 dla 13 w roku 2009 otrzymała nagrody Fryderyk w dwóch kategoriach: Album Roku Muzyka Współczesna oraz Najwybitniejsze Nagranie Muzyki Polskiej. Z Orkiestrą Filharmonii Świętokrzyskiej dokonał nagrań płytowych, w tym m.in. czteroczęściowy cykl pt. Album Polski, We Are From Here z muzyką Włodka Pawlika, Muzyka na otwarcie z utworami zamówionymi u polskich kompozytorów na pierwszy koncert w nowej siedzibie Filharmonii Świętokrzyskiej oraz premierowe nagrania kompozycji Ryszarda Bukowskiego i Karola Anbilda.
W latach 2007-2011 poprowadził prapremiery pięciu baletów współczesnych wyprodukowanych przez Filharmonię Świętokrzyską i Kielecki Teatr Tańca, w tym: Zdarzyło się w Jeruzalem K. Dębskiego i Pinokio M. Weinberga (premiera polska). Od roku 2013 we współpracy Filharmonii Świętokrzyskiej z UMFC w Warszawie prowadził spektakle w cyklu „Opera w Filharmonii” (W. A. Mozart, P. Czajkowski).
Na swym koncie ma koncerty na wielu renomowanych festiwalach i konkursach w Europie, Azji i obu Amerykach. Jest także kompozytorem muzyki symfonicznej, kameralnej, chóralnej i elektronicznej. Jego utwory, poza Polską, wykonywane były w wielu krajach Europy i w Ameryce Północnej.
Otrzymał brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”, a za propagowanie polskiej muzyki współczesnej – nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAIKS.

strona główna

styczeń 2025