Czy może być bardziej kojące brzmienie od połączenia harfy i skrzypiec..? Delikatne dźwięki tych instrumentów wprowadzą słuchaczy w wyjątkowy nastrój i zbudują niepowtarzalną atmosferę. Nie zabraknie melodii tworzonych w duchu romantyzmu oraz…. porywających tang!

Linda Hedlund
Ukończyła Uniwersytet Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu w 2002 roku, a następnie uzyskała doktorat z gry na skrzypcach w Akademii Sibeliusa w Helsinkach w 2010 roku. Od 2019 roku specjalizuje się w grze na skrzypcach barokowych na Uniwersytecie Nauk Stosowanych Novia w Finlandii. Dr Hedlund odniosła sukcesy w różnych konkursach i pracowała jako pierwszy koncertmistrz m.in. na Pacific Music Festival Japan (1999) z Michaelem Tilsonem Thomasem i z Tapiola Sinfonietta (2004). Zdobyła również doświadczenie orkiestrowe w niektórych z głównych orkiestr w Europie i Azji i występowała jako lider/solista z Sinfonia da Camera Finlandia, Austriacką Orkiestrą Kameralną, różnymi zespołami barokowymi i projektami nagraniowymi. Występując na arenie międzynarodowej jako solistka i kameralistka, Hedlund współpracowała m.in. z głównymi muzykami Wiedeńskiej Orkiestry Filharmonicznej i pianistą prof. Oliverem Kernem w zakresie muzyki kameralnej. Występowała również jako solistka z orkiestrą La Tempesta, Istanbul Milli Insurance Orchestra, Vogtland Philharmonie, Wegelius Chamber Orchestra, Ensemble Borromini, Les Solistes de Monte Carlo, Presidential Orchestra of Northern Cyprus, Austrian Chamber Orchestra, Lohja City Orchestra, Kauniainen City Orchestra i OSUEL Symphony Orchestra w Brazylii. Linda Hedlund występowała z powodzeniem jako solistka i kameralistka na wielu prestiżowych festiwalach, w tym Helsinki Festival (Finlandia), Musica Nova (Helsinki), Grafenegg Festival (Austria), Nancyphonies (Francja), Honart Festival Konzerthaus Wien, Teatro Bibiena, Mantova i w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Jej występy były również transmitowane w radiu i telewizji w Finlandii (Yle), Rai TV 3, tureckiej telewizji państwowej, RSI/Arte w Szwajcarii, Radio Classic, Borusan radio, Czechach (Radio Free Europe), w Austrii (ORF) i w USA (WFMT).

Oprócz kariery jako artystka występująca, jest aktywna jako nauczycielka i prowadziła kursy mistrzowskie m.in. na Uniwersytecie Hawajskim w USA, Cervo Master Classes we Włoszech, Ameryce Południowej, Singapurze i Azji, a także była członkiem jury międzynarodowego konkursu muzycznego w Singapurze. W 2006 roku założyła Emäsalo Music Festival, który odbywa się każdego lata w południowej Finlandii. Na swojej uznanej debiutanckiej płycie CD (wydanej pod szyldem fińskiej wytwórni Fuga w 2008 roku) współpracowała z pianistą Oliverem Kernem przy sonatach Francka, Saint-Saënsa i Debussy'ego. Kolejna płyta CD (z gitarzystą Otto Tolonenem) została wydana w 2011 roku przez Classic Concert Music Group, Salzburg, a także wideo z koncertu na żywo (USB), Tango Intimamente z aranżacjami tanga na skrzypce i harfę wraz z Floraledą Sacchi (Amadeus Arte 2019). W 2021 roku wytwórnia Naxos wydała album z muzyką na skrzypce i orkiestrę autorstwa George'a de Godzinsky'ego, który spotkał się z uznaniem krytyków. Później ukaże się album z premierowymi nagraniami fińskiej muzyki na skrzypce i orkiestrę.

Floraleda Sacchi
jest uważana przez krytyków za jedną z najciekawszych i najbardziej oryginalnych harfistek na międzynarodowej scenie koncertowej:
„ Floraleda tworzy fascynujący rozdział we współczesnej historii harfy ” (La Repubblica), „ najlepsza gra na harfie, jaką kiedykolwiek słyszano ” (American Record Guide) „ Harfa Floraledy szczególnie dobrze wpisuje się w minimalistyczną logikę ” (The Indipendent).
Floraleda nagrała ponad 30 albumów dla dużych wytwórni (Decca, Deutsche Grammophon, Universal Music, Brilliant Classics, itp.).
Właściwie nagrywa dla Amadeus Arte, jej własnej wytwórni, dystrybuowanej na całym świecie.
Zdobyła nagrody na 16 konkursach i występowała jako solistka w Azji, Australii, Ameryce Północnej i Południowej, Europie i Afryce w najważniejszych salach i na festiwalach:
Carnegie Hall-Weill Recital Hall (Nowy Jork – prezentowany przez włoskiego artystę Found.), United Nations Palace (Nowy Jork), Gewandhaus (Lipsk), Konzerthaus (Berlin), Auditorium Binyanei Hauma (Jerozolima), Sala Verdi (Mediolan), Matsuo Hall (Tokio), Prefectural Hall Alti (Kioto), Salle Varèse (Lyon), Gasteig (Monachium), Concerts de la Croix Rouge (Genewa), River Concert Series (Waszyngton), Gessler Hall (Vancouver), CBC-Glenn Gould Studio (Toronto), Società del Quartetto Milano, Festival Musica no Museo (Rio de Janeiro), Auditorium della Conciliazione (Rzym), Octobre Musical (Cartage-Tunis), Quintai Hall (Chiny) itp.
Była solistką z wieloma orkiestrami na całym świecie, w tym w ważnych transmisjach radiowo-telewizyjnych (na przykład „Koncert bożonarodzeniowy” transmitowany na całym świecie przez RAI, gdzie wystąpiła z towarzyszeniem Włoskiej Orkiestry Młodzieżowej).
Należy wspomnieć o kilku projektach:
– W 2014 roku nagrała i miała premierę „Kojiki”, koncert na harfę i orkiestrę smyczkową skomponowany przez Manuela De Sicę z Toscanini Philharmonic (wydany przez Brilliant Classics).
– W 2018 roku zaprezentowała „Magica y Misteriosa”, nowy koncert dedykowany jej przez Claudię Montero. Album nagrany z City of Prague Philharmonic Orchestra otrzymał Latin Grammy w 2018 roku w kategorii „Najlepszy album klasyczny”. Niedawno zaaranżowała „Cztery pory roku” Antonia Vivaldiego (zastępując solowe skrzypce harfą), wykonując koncerty w Europie i Kanadzie ze znacznym sukcesem, realizując je również na albumie.
W muzyce współczesnej Floraleda – oprócz kilkunastu utworów solowych i kameralnych napisanych dla niej – miała również premierę koncertów na harfę i orkiestrę „Slovo O” Petera Machjdika (2013) i „Loreley Impressionen” Howarda Blake’a (2021).
Od 2015 roku obrała nową, bardziej osobistą ścieżkę w tworzeniu muzyki , komponując własne utwory i stosując elektronikę, looper i efekty do harfy, aby rozwinąć niezwykle osobiste brzmienie i nową tożsamość artystyczną.
Jej pierwszy projekt w tym kierunku, „Darklight” (2017), zyskał jednogłośne uznanie i wszedł na klasyczne listy przebojów w różnych krajach na całym świecie, zabierając ją w trasę do Australii, Hiszpanii, Chin i Ameryki Północnej.
Jej ostatnie projekty nagraniowe spotkały się z wielkim uznaniem, potwierdzając jej pozycję jako jednej z harfistek z największą liczbą stałych słuchaczy, co przekłada się na ponad milion odtworzeń jej utworów rocznie.
Komponowała muzykę do teatru i kina. Jednym z najbardziej znanych projektów jest jej muzyka do sztuki „Donna non rieducabile”. Spektakl – który miał ponad 190 przedstawień (w tym w Parlamencie Europejskim w Brukseli i głównych teatrach włoskich) – został przekształcony przez RAI 2 w film zaprezentowany na 66. Festiwalu Filmowym w Wenecji i wydany na DVD przez PromoMusic.
W wieku 21 lat zdobyła nagrodę Harpa Award (Praga, 1999) za książkę o Eliasie Parish Alvarsie , autorze romantycznym, za którego wciąż uważana jest za eksperta. Napisała kilka artykułów, które ukazały się w najważniejszych czasopismach poświęconych harfie (American Harp Journal, Harpa, World Harp Congress Review), przyczyniając się do poszerzenia i odkrycia repertuaru harfowego .
Oprócz kariery koncertowej Floraleda zawsze była aktywna jako dyrektor artystyczny wydarzeń kulturalnych. Obecnie jest dyrektorem artystycznym festiwali, wytwórni płytowej i projektów kulturalnych Amadeus Arte.
Jest profesorem harfy w konserwatorium „F. Torrefranca” (Uniwersytet Włoski) w Vibo Valentia i prowadzi kursy mistrzowskie w ważnych instytucjach w Europie, USA i Japonii.
Często jest członkiem jury w kilku konkursach (Rovere D'oro, Music and Stars Award, Opus Artis Paris itp.). Urodzona w Como (Włochy), Floraleda zainspirowała się do gry na harfie nagraniami Annie Challan . Studiowała w Como Conservatory i doskonaliła się w Niemczech, USA i Kanadzie z Alice Giles, Alice Chalifoux i Judy Loman.

strona główna

styczeń 2025