NIEZWYKŁA MUZYKA W FILHARMONII ŚWIĘTOKRZYSKIEJ!
To będzie wydarzenie, które zapewne na długo zapadnie w pamięć naszych słuchaczy. Oto bowiem w pierwszej części koncertu usłyszymy zachwycające arie z największych dziel scenicznych Glucka (Ifigenia na Aulidzie, Ifigenia na Taurydzie) przedzielone tańcem z jednej z najbardziej lubianych oper tego kompozytora – Orfeusza i Eurydyki. Owe operowe perełki wykona „ambasadorka polskiej kultury za granicą” – Aleksandra Zamojska – kielczanka, od ponad dekady mieszka w Salzburgu. Do Kielc zagląda często – nie tylko z sentymentu.
Drugą część wieczoru poświęcimy muzyce do sztuki J. W. Goethego Egmont skomponowanej przez Beethovena zakochanego w dziełach wielkiego romantyka. Do jego tekstów Beethoven napisał m.in. Pieśni, a także Egmonta, z którego Uwertura rozbrzmiewa najczęściej na estradach świata.
Jako narrator wystąpi Jan Nowicki – jeden z najbardziej wszechstronnych aktorów: niezapomniany Wielki Szu w kultowym filmie S. Chęcińskiego, Stawrogin w Biesach Wajdy, Wielki Książę w Nocy listopadowej i… można tak bez końca wymieniać jego mistrzowskie kreacje – zarówno teatralne, jak i filmowe.


Christoph Willibald Ritter von GLUCK (1714-1787) – niemiecki kompozytor okresu klasycyzmu, był jednym z reformatorów opery klasycznej. Ifigenia na Taurydzie powstała w 1778 r. do libretta Nicolasa-Françoisa Guillarda i jest najpopularniejszym po Orfeuszu i Eurydyce dziełem scenicznym tego kompozytora. Ifigenia w Aulidzie oparta na tragedii J. Racine’a miała prapremierę w Paryżu w roku 1774 i wywołała wielki spór w kręgach operowych między zwolennikami Glucka (francuska tragedia liryczna) i Pucciniego (włoska opera buffa).
Muzyka do sztuki J. W. Goethego Egmont autorstwa Ludwiga van Beethovena (1770-1827) powstała w latach 1809-10 na zamówienie poety, który chciał wykorzystać ją podczas inscenizacji sztuki.
Beethovenowi, wielkiemu wielbicielowi talentu Goethego, radość przyniósł nie tylko fakt, że Goethe powierzył właśnie jemu zadanie skomponowanie muzyki do Egmonta, ale i samo obcowanie z dramatem, którego bohater, namiestnik Flandrii, skazany na śmierć za udział w powstaniu przeciwko Hiszpanii, był bardzo bliski rewolucyjnym ideałom kompozytora. Dziś w inscenizacjach Egmonta bardzo rzadko wykorzystywana jest muzyka Beethovena. Za najcenniejsze jej fragmenty uchodzą Pieśń Klärchen i Larghetto napisane do sceny śmierci Klärchen, a także wieńcząca dzieło, skomponowana na specjalne życzenie Goethego, tzw. Symfonia zwycięstwa.

ALEKSANDRA ZAMOJSKA
Urodziła się w Kielcach. Studiowała w Akademii Muzycznej w Krakowie śpiew, aktorstwo, śpiew solowy i grę na skrzypcach. Szybko zauważono jej talent – jeszcze na studiach jako solistka śpiewała w Warszawskiej Orkiestrze Kameralnej. Od 1998 r. mieszka w Salzburgu, gdzie ukończyła edukację muzyczną na Uniwersytecie Mozarteum pod okiem Lilian Sukis i Bredy Zakotnik. Nagradzano ją m.in. na konkursach im. A. Sari w Nowym Sączu, L. Popp w Bratysławie, Dusznikach-Zdroju, Schwetzingen. W 2011 otrzymała Złotą Sowę – nagrodę pisma Polonii w Austrii Jupitera. Była stypendystką polskiego i austriackiego rządu. Brała udział w festiwalach, m.in.: Ruhr Triennale (Drabina Jakubowa pod dyr. K. Nagano), na Festiwalu Salzburskim (Bastien i Bastienne oraz Dyrektor teatru), na Międzynarodowym Festiwalu Muzyki Sakralnej „Gaude Mater” (Jesu dulcis memoria), w Herrenhausen (performance-monodram Semele Händla – spektakl prezentowany i nagrodzony na Sydney Festival i w Korei), Händla w Göttingen, Glucka w Norymberdze, Schwetzingen, Chinach. Występowała w paryskich teatrach Bastille i Palais Garnier (Borys Godunow, Miłość do trzech pomarańczy, Eliksir miłości, Orfeusz i Eurydyka oraz Don Giovanni). Interpretowała partie napisane specjalnie dla niej: 2007 – w Madrycie w spektaklu Zangezi H. Parr, 2008 – w Paryżu oratorium Et iterum venturus est P. Bannister. Koncertowała z Berlińską Orkiestrą Symfoniczną, z Bamberger Symfonikami. Wraz z Wiener Akademie i Martinem Haselböckiem brała udział w spektaklu The Infernal Comedy z aktorem J. Malkovichem. Obecnie angażuje się w wiele projektów artystycznych realizowanych przez teatry europejskie, a także bierze udział w koncertach charytatywnych. Uświetnia swoją obecnością oficjalne imprezy rządowe Polski i Austrii.


JAN NOWICKI
Aktor teatralny, filmowy i telewizyjny, pedagog. Zagrał w ponad 240 filmach. Przez ponad 30 lat jego teatralną kolebką był Stary Teatr w Krakowie, gdzie zagrał dziesiątki ról, a kreacje Stawrogina w Biesach, Rogożyna w Nastazji Filipownej, Artura w Tangu czy księcia Konstantego w Nocy listopadowej przeszły do historii polskiego teatru. Jest autorem kilku książek (m.in. Między niebem a ziemią, Mężczyzna i one, Białe walce, Dwaj panowie), wierszy, tekstów piosenek i kolęd. Główny motyw w pisarstwie Jana Nowickiego to przemijanie, które nieuchronnie wiąże się ze starością i śmiercią. Studiował na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie. Zadebiutował w Zaproszeniu do zamku Jeana Anouilha na deskach Starego Teatru w Krakowie (1964). Na ekranie debiutował w 1963. Związany z kręgiem twórców kabaretu Piwnica pod Baranami. Jest laureatem, m.in.: II Opolskich Konfrontacjach Teatralnych w Opolu za rolę Wielkiego Księcia Konstantego w spektaklu Noc listopadowa S. Wyspiańskiego w reż. A. Wajdy w Starym Teatrze im. H. Modrzejewskiej w Krakowie (1977), Złotej Kaczki za rolę Szu w filmie Wielki Szu w reż. S. Chęcińskiego (1984), Nagrody Specjalnej na XVIII Festiwalu Bułgarskich Filmów Fabularnych w Warnie za rolę Baumgartena w bułgarskim filmie Ratunek dla miasta w reż. B. Punczewa (1984), Złotej Maski za rolę Iwana Czebutykina w spektaklu Trzy siostry A. Czechowa w Teatrze Bagatela w Krakowie (2002), XIX Tarnowskiej Nagrody Filmowej za rolę Imre Nagya w filmie Niepochowany w reż. Marty Meszaros (2005), Nagrody na XXXIII Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za rolę męską za rolę męską w filmie Jeszcze nie wieczór w reż. Jacka Bławuta (2008), Złotego Lauru za mistrzostwo w sztuce aktorskiej (2008).


JACEK ROGALA
Dyrektor Filharmonii Świętokrzyskiej

strona główna

Maj 2019