kup bilet on-line

Nigdy nie bój się być melodyjny – powiedział razu pewnego znakomity kompozytor francuski Darius Milhaud do swojego studenta. To był Burt Bacharach – kompozytor, aranżer i pianista, zdobywca 3 Oscarów i 6 nagród Grammi. Przy tym straszny kobieciarz. Najważniejsza w życiu była dla niego miłość, najbardziej kochał muzykę. Tej jednej nie zdradził przez całe życie.
Nigdy jednak nie mieszał życia prywatnego z zawodowym – kiedy pracował, stawał się „nieznośnym perfekcjonistą” doprowadzającym do obłędu muzyków i wykonawców. Nawet „boska” Marlena Dietrich musiała poprzestać na przyjaźni i dostosować się do jego wymagań, gdy zatrudniała go jako akompaniatora i kierownika zespołu. „Prawdziwy romans między mną i Marleną zaczynał się, kiedy byliśmy razem na scenie” – wyznał w wydanej w ubiegłym roku biografii Krople deszczu padają mi na głowę (to również tytuł jednego z największych przebojów artysty). Notabene duet ów miała okazję poznać Warszawa w 1964 roku. Burt długo potem wspominał polską wódkę i ekskluzywny na owe czasy hotel stolicy – Bristol. Mieszkał w pokoju „w którym sypiał wielki polski pianista Jan Paderewski, lecz wyczuwałem tam obecność tylu duchów z przeszłości, że […] nie mogłem w ogóle zasnąć”.
Burt Bacharach zapamiętał słowa swojego nauczyciela na zawsze. Jego utwory, z których 52 trafiło na listę przebojów „Top40”, od blisko półwiecza nuci świat.
Nie wierzycie? To posłuchajcie choćby: I’ll never fall in love again, What the World Needs Now Is Love czy Walk On By, które wylansowała Dione Warwick. Znane są wszystkim również jego szlagiery z takich filmów, jak: Butch Cassidy and the Sundance Kid, Raindrops Keep Falling On My Head lub Casino Royale. Burt Bacharach mimo 87 lat nie rezygnuje z występów. Wystarczy wejść na jego stronę i spojrzeć na listę zaplanowanych koncertów.
CAŁY TEN BACHARACH!
Nie mogliśmy odmówić sobie tej przyjemności, by zadedykować Państwu największe przeboje Burta Bacharacha w przededniu Święta Kobiet. A do udziału w tym przedsięwzięciu zaprosiliśmy:
EWELINĘ RAJCHEL, piosenkarkę, autorkę tekstów i muzyki, znaną m.in. z „Szansy na sukces”,
JANA „IZBĘ” IZBIŃSKIEGO, znakomitego bluesmana, wokalistę określanego jako „biały murzyn polskiego bluesa”.
Solistom towarzyszyć będzie na fortepianie PIOTR KAŁUŻNY – pianista, kompozytor, aranżer i dyrygent w orkiestrach rozrywkowych PR i TV w Katowicach i Poznaniu,
a także
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII ŚWIĘTOKRZYSKIEJ.
Nad całością muzycznych dźwięków postara się zapanować MARCIN SOMPOLIŃSKI, dyrygent m.in. Teatru Wielkiego w Poznaniu.
Natomiast o muzyce, zawiłościach uczuć – jednym słowem o Burcie Bacharachu i jego największych szlagierach opowie KRZYSZTOF WODNICZAK – przyjaciel artystów, dziennikarz muzyczny, ostatni menadżer Czesława Niemena.




EWELINA RAJCHEL
Piosenkarka, autorka tekstów i muzyki, italianistka. Naukę śpiewu rozpoczęła w Studium Piosenki przy Estradzie Rzeszowskiej, ukończyła także Studium Piosenkarskie w Poznaniu. Jest laureatką programu Szansa na sukces, której gościem była A. M. Jopek, a także uczestniczką Szansy poświęconej piosenkom Jana Pietrzaka. W 2005 zdobyła Grand Prix Festiwalu Piosenki Greckiej w Zgorzelcu oraz statuetkę Prezydenta Miasta Poznania w konkursie Zostań Gwiazdą Kabaretu. Artystka ma w swym repertuarze piosenki z lat 20. i 30. oraz recital piosenek włoskich (w tym także własnego autorstwa). Od pięciu lat współpracuje z Piotrem Kałużnym. Poznańskiej publiczności świetnie znany jest zapewne ich wspólny autorski program Serce jak diament i Sound & Light. Na koncie duetu jest autorski singiel z utworami Serce jak diament oraz Rzuć na wiatr. W 2012 podczas poznańskiego koncertu włoskiej piosenkarki Faridy wykonała piosenki włoskie z repertuaru Czesława Niemena.


JAN IZBIŃSKI (IZBA)
Wokalista i gitarzysta bluesowy, rhythm and bluesowy i jazzowy. Zadebiutował w 1970 na Międzynarodowych Spotkaniach Wokalistów Jazzowych w Lublinie, gdzie został zauważony i zebrał wiele znakomitych recenzji (nagroda Ex aequo - III miejsce z czarnoskórym wokalistą, pianistą, trębaczem Le Bron Plater w 1975). W tym samym roku został wokalistą Grupy Organowej Krzysztofa Sadowskiego - klawiszowiec nazwał Izbińskiego białym murzynem polskiego bluesa. Muzycy pracowali ze sobą także w późniejszych latach. Współpracował z wieloma polskimi zespołami, jak: Breakout (1972) - trasa koncertowa po Holandii, zespół Katarzyny Sobczyk i Henryka Fabiana (1973), Trubadurzy (1974), Kasa Chorych (1980 - 1982) - nagrania archiwalne dla Polskiego Radia, After Blues, Recydywa, Operating Conditions, Orkiestra "Poznań" pod kierunkiem Leszka Paszko i wiele innych. W latach 1977- 78 był wokalistą zespołu Sami Swoi, z którym dokonał nagrań radiowych i telewizyjnych (m.in. program telewizyjny dla Studio Gama Był Jazz, reż. A. Wasylewski). Wziął udział w większości festiwali jazzowych. Od 1995 współpracuje jako wokalista ze stacją SFB w Berlinie. W 2004 otrzymał honorową odznakę uczestnika festiwalu FAMA w Świnoujściu.


PIOTR KAŁUŻNY
Pianista, kompozytor, aranżer i dyrygent w orkiestrach rozrywkowych PR i TV w Katowicach i Poznaniu. Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w Poznaniu. Twórca muzyki teatralnej, filmowej i symfonicznej. Współtwórca wielu zespołów muzycznych, m.in. Classic Jazz Quartet i Vintage Band. Autor licznych utworów instrumentalnych, piosenek, artykułów i recenzji w prasie muzycznej oraz podręcznika harmonii. Brał udział w nagraniach kilkudziesięciu płyt, w tym czterech albumów solowych. Wykładowca wrocławskiej i poznańskiej Akademii Muzycznej, poznańskiego Liceum Muzycznego i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Juror konkursów muzycznych (klasycznych i rozrywkowych).


KRZYSZTOF WODNICZAK
Przyjaciel artystów, redaktor muzyczny, pomysłodawca wielu imprez i festiwali (Wielkopolskie Rytmy Młodych w Jarocinie, Dobry wieczór Mr Blues, Reggae nad Wartą, Muzyka w poznańskiej Farze, Międzynarodowe Targi Muzyczne MITAM, Randez Vous o 6.10). Producent fonograficzny, m.in. Tadeusza Nalepy, Jerzego Kosseli, wydawnictwa muzycznego Pieśń nad pieśniami, zespołów: Non Iron, Konsonans, międzynarodowej grupy gospel Vinesong. Założyciel gazet muzycznych M jak Muzyka, Music Globe,magazynu Brzmienia wspólnie z Czesławem Niemenem, którego był ostatnim menedżerem. Wraz z osobistościami kultury i sztuki założył 13 lat temu Polskie Towarzystwo Artystów, Autorów, Animatorów Kultury PTAAAK.


MARCIN SOMPOLIŃSKI
Ukończył studia dyrygenckie w Akademii Muzycznej w Poznaniu pod kierunkiem Renarda Czajkowskiego i Witolda Krzemińskiego. Uczestniczył w kursach mistrzowskich, m.in. w Lipsku (H. Rilling), Stuttgarcie (J. E. Gardiner) i Brixen (J. Riffkin). Otrzymał „Stypendium dla młodych twórców” miasta Poznania (1993) oraz Medal Młodej Sztuki Głosu Wielkopolskiego (1994). Był dyrygentem Wielkopolskiej Orkiestry Symfonicznej oraz Orkiestry Symfonicznej Państwowego Liceum Muzycznego w Poznaniu. Od wielu lat prowadzi Orkiestrę Symfoniczną Akademii Muzycznej w Poznaniu. W latach 1997-2002 pracował jako dyrygent Teatru Wielkiego w Poznaniu, realizując m.in. premierę Czarodziejskiego fletu W. A. Mozarta na festiwalach w Carcassone i Xanten. W latach 2005-2008 pełnił stanowisko kierownika muzycznego Teatru Muzycznego w Poznaniu. Występował z wieloma orkiestrami symfonicznymi w kraju i za granicą, towarzysząc wybitnym solistom w prestiżowych salach koncertowych. Dokonał licznych nagrań radiowych i telewizyjnych. Jest pomysłodawcą i realizatorem nowatorskiego cyklu koncertów edukacyjnych Speaking Concerts. Prowadzone przez niego w 1998 koncerty monograficzne Arvo Pärta zostały uznane przez Gazetę Wyborczą oraz Życie za kulturalne wydarzenie roku w Poznaniu. Do ważniejszych swoich dokonań artysta zalicza również polską premierę opery M. Landowskiego Galina), a także wykonanie Missy pro defuncto Wolfgango Amadeo podczas mszy żałobnej za duszę ś. p. W. A. Mozarta w kościele OO. Franciszkanów na Górze Przemysła w Poznaniu w 2001, okrzyknięte wydarzeniem roku przez Gazetę Wyborczą. Ponadto przygotował premierowe spektakle Halki S. Moniuszki oraz Aidy G. Verdiego. Jednym z najważniejszych zrealizowanych przez niego projektów był program pt. Music in Death Camps prezentowany w Polsce, Niemczech i Izraelu w 2012 roku.

powrót do strony głównej