Kolejny koncert festiwalowy nosi tytuł nieprzypadkowy – Inspiracje. W pierwszej odsłonie usłyszymy utwór Sławomira Czarneckiego – kompozytora i pedagoga urodzonego w 1949 roku. Jego muzyka jest łatwa w rozumieniu, przynosząca słuchaczom radość. Wałaski op. 38, charakterystyczny poemat choreograficzny na orkiestrę smyczkową powstał w 1997. Kompozytor nawiązuje w nim do muzyki ludowej regionu Spisza. Tytuł utworu odnosi się do typowego tańca spiskiego, nieco przypominającego czardasza.
Koncert na akordeon i orkiestrę smyczkową Marcina Błażewicza powstał w 2012 roku z inspiracji prof. Klaudiusza Barana i jest mu dedykowany. Składa się z trzech części: szybka – wolna – szybka. W całej kompozycji odnaleźć można z jednej strony echa aury muzyki międzywojennej, z drugiej zaś, szczególnie w finale, muzyki ludo-wej o bardzo żywiołowym charakterze. W Filharmonii Świętokrzyskiej utwór wykona sam obdarowany – Klaudiusz Baran, jeden z najwybitniejszych akordeonistów młodego pokolenia, laureat wielu konkursów akordeonowych – ogólnopolskich i międzynarodowych.
Twórczość Grażyny Bacewicz to jeden z najważniejszych przykładów neoklasycyzmu w muzyce XX wieku. Na zakończenie koncertu usłyszymy IV Symfonię (nagrodzoną przez Ministra Kultury i Sztuki w 1953 r.). Pełno w niej cytatów z Beli Bartóka i zabawnych aluzji, np. do Tańca kurcząt w skorupkach Musorgskiego. Ale prawdziwy smak symfonii kryje się w czym innym: będąc zanurzona w retoryce patetycznych, symfonicznych gestów (potężne kulminacje) puszcza jednocześnie do słuchacza oko: patrz, ja sobie kpię z tego narzuconego, tradycyjnego gorsetu (M. Gąsiorowska). Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Świętokrzyskiej grać będzie pod batutą Tomasza Bugaja, dyrygenta i pedagoga prowadzącego Katedrę Dyrygentury na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.



KLAUDIUSZ BARAN
Ukończył Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował studia w Conservatoire „Paul Dukas” w Paryżu w klasie prof. Maxa Bonnay’a. Jest laureatem pierwszych nagród w ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach akordeonowych: w Katowicach, 1993, Castelfidardo, 1997, Paryżu, 1997. Jako solista współpracował m.in. z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, Sinfoniettą Cracovią, Orkiestrą AUKSO, Orkiestrą Vratislavia, Dresdner Philharmoniker, Philharmonie Koblenz, Philharmonie Meinengen, Orkiestrą Polskiego Radia Amadeus – pod dyrekcją wybitnych dyrygentów. Jest członkiem i założycielem takich zespołów, jak: Tangata Quintet (dwukrotna nominacja do nagrody Fryderyk – 2004, 2005), Machina del Tango i DesOrient. Dokonał licznych nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, jak również płyt z muzyką filmową, teatralną i rozrywkową. W 2003 ukazała się jego pierwsza autorska płyta nagrana dla wytwórni Sony Classical z solowymi i kameralnymi dziełami A. Piazzolli, która otrzymała nagrodę Akademii Fonograficznej Fryderyk 2003 w kategorii Najlepszy album - muzyka kameralna. Występował solo, w zespołach kameralnych i z towarzyszeniem orkiestr symfonicznych w Polsce oraz wielu krajach Europy, a także w Rosji, na Białorusi, w Chinach i Argentynie. Gościł na licznych prestiżowych festiwalach. Ważną częścią jego działalności jest stała współpraca z kompozytorami, artysta na swoim koncie posiada ponad 20 prawykonań muzyki najnowszej. Jest zapraszany jako wykładowca na międzynarodowe kursy interpretacji muzycznej (Polska, Francja, Serbia). Obecnie pracuje na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie na stanowisku profesora - w 2012 został wybrany Prorektorem do Spraw Artystycznych.



TOMASZ BUGAJ
Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Warszawie w klasie prof. Stanisława Wisłockiego. Studiował również muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. Karierę zawodową rozpoczął od Warszawskiej Opery Kameralnej, gdzie przeszedł wszystkie etapy zawodowe (od asystenta do pierwszego dyrygenta i dyrektora muzycznego). Był dyrektorem artystycznym Filharmonii Pomorskiej, Łódzkiej, Krakowskiej i dyrektorem muzycznym Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie. Swą międzynarodową pozycję dyrygencką zawdzięcza przede wszystkim zwycięstwu w Międzynarodowym Konkursie w Bristolu w Wielkiej Brytanii (międzynarodowa nagroda w dziedzinie dyrygentury ufundowana przez Imperial Tobacco), które otworzyło młodemu artyście drogę na czołowe estrady brytyjskie i europejskie (1978). W efekcie przez kilka następnych sezonów występował z Bournemouth Symphony Orchestra i Bournemouth Sinfonietta oraz nawiązał kontakty z innymi wiodącymi zespołami brytyjskimi. Współpracował z teatrami operowymi w Polsce, a także w Aachen, Leeds (Opera North), Bilbao i Pamplonie. Dyrygował najwybitniejszymi orkiestrami, jak m.in.: Mozarteum w Salzburgu, orkiestrami w Bergen (Norwegia), Turku (Finlandia), RTL Luxem-burg, Orquesta Nacional de Espana (Madryt), Orquesta Simfonica de Gran Canaria, Orqu-esta Simfonica de Bilbao, National Chamber Orchestra w Waszyngtonie, Orchestra of the RTE w Dublinie, Orchesta Sinfonica de Chile, Orchestra Sinfonica Siciliana w Palermo, Fil-harmonią Słowacką, Orkiestrą Bratysławską, Rosyjską Narodową Orkiestrą Symfoniczną w Moskwie. Koncertował w najlepszych salach koncertowych Europy i był gościem prestiżowych festiwali. Uczestniczył także w pracach jury licznych konkursów wokalnych. Na swoim koncie ma nagrania dla PRiTV oraz wielu zagranicznych wytwórni. Obecnie jest kierownikiem Katedry Dyrygentury w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.

powrót do strony głównej