WITOLD MALISZEWSKI

Urodził się 20 lipca 1873 r. w Mohylowie Podolskim nad Dniestrem, zmarł 18 lipca 1939 r. w Zalesiu (k. Warszawy), polski kompozytor i pedagog. Uczęszczał do szkoły muzycznej Cesarskiego Towarzystwa Muzycznego w Tyflisie (obecnie Tbilisi), a następnie wyjechał do Petersburga, gdzie studiował matematykę na uniwersytecie (przełom lat 1891 i 92) i medycynę w Wojskowej Akademii Medycznej (1893–97). W latach 1898–1902 podjął studia muzyczne w konserwatorium w Petersburgu u A. Bernhardta (teoria) i N. Rimskiego-Korsakowa (kompozycja). W 1902 r. otrzymał nagrodę na konkursie im. księcia K. Lubomirskiego za „10 utworów fortepianowych”; był też nagradzany za twórczość kameralną na konkursach kompozytorskich Petersburskiego Towarzystwa Kameralnego: w 1903 r. (za I Kwartet smyczkowy), w 1904 r. (za II Kwartet smyczkowy) i 1905 r. (za Kwintet smyczkowy). Od 1908 r. działał w Odessie: w latach 1908–11 jako dyrygent orkiestry symfonicznej Odeskiego Towarzystwa Muzycznego, w latach 1908–21 — jako dyrektor konserwatorium muzycznego i zarazem profesor kompozycji, harmonii i kontrapunktu, a od 1921 r. w Warszawie: w latach 1921–25 i 1931–39 jako profesor kompozycji i form muzycznych w Konserwatorium Muzycznym (jego uczniem był W. Lutosławski), w latach 1925–27 jako dyrektor WTM, gdzie założył sekcję im. M. Karłowicza. W r. 1929 wykładał w Wyższej Szkole Muzycznej im. Chopina w Warszawie, w 1927 r. współorganizował I Konkurs Chopinowski w Warszawie; w 1934 r. założył wraz z M. Idzikowskim Instytut F. Chopina (obec. NIFC). W latach 1927–34 sprawował funkcję naczelnika wydziału muzyki w Ministerstwie Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.

Kilka jego utworów z lat 20. i 30. zostało nagrodzonych: „Suita” na wiolonczelę i fortepian op. 20 (wersja Suity na wiolonczelę i orkiestrę) — II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. A. de Smitha w Paryżu (1923), „Fantazja kujawska” na fortepian i orkiestrę — I miejsce na Konkursie Kompozytorskim im. K. Łady w Warszawie (1929), opera-balet „Syrena” i „Koncert fortepianowy” op. 27 — polskie nagrania państwowe (1931 i 1938), „Bajka” na orkiestrę op. 30 — I miejsce na Konkursie Kompozytorskim im. L. Kronenberga w Warszawie (1932), „Kołysanka” na chór a cappella — wyróżnienie na konkursie Polskiego Towarzystwa Śpiewackiego “Echo-Macierz” we Lwowie (1935) oraz dokończenie VII Symfonii Schuberta — II nagroda na Międzynarodowym Konkursie Kompozytorskim im. F. Schuberta w Genewie (1928).

powrót >>>