Michaił Glinka, rosyjski kompozytor z domieszką krwi polskiej (pradziad był polskim szlachcicem), miał się zwierzyć, że inspiracją do stworzenia Uwertury do opery Rusłan i Ludmiła stało się pewne przyjęcie weselne, kiedy to zaaferowani kelnerzy w biegu wymijali tańczących gości, by roznieść dania do stolików. Radosna Uwertura zgodna jest z zakończeniem opery, gdy Rusłan i Ludmiła, po wielu mrożących krew w żyłach przygodach (jak to w romantyzmie), szczęśliwi padają sobie w ramiona.
Capriccio na fortepian i orkiestrę powstało z … oburzenia na niesprawiedliwość losu. Ogromnie niezadowolony Strawiński miał się żalić do Rubinsteina, że kompozytor musi się sporo natrudzić, by skomponować utwór, za który tantiemy są zupełnie nieadekwatne do wykonanej pracy. Natomiast pianista za jeden występ otrzymuje potężną gażę. Nieco dotknięty Rubinstein odrzekł, by w takim razie Strawiński napisał dzieło z partią pianistyczną dla siebie. Rzeczywiście, Capriccio przyniosło swemu twórcy nie tylko uznanie, ale i olbrzymie dochody, gdy sam zasiadał za fortepianem. Utwór zaprezentuje Yulianna Avdeeva – znakomita pianistka rosyjska, zwyciężczyni XVI Konkursu Chopinowskiego w 2010 r.
W drugiej części wieczoru usłyszymy IV Symfonię e-moll op. 98 Johannesa Brahmsa, będącą pożegnaniem kompozytora z tym gatunkiem. Symfonia nosi podtytuł Elegijna w związku z nastrojem powagi, a nawet patosu przesycających dzieło. Jak jednak można by wyrazić zasmucenie z powodu porzucenia przez piękną dziewczynę, jeśli wierzyć biografom jednego z „trzech panów B”?



YULIANNA AVDEEVA
Naukę gry na fortepianie rozpoczęła w wieku 5 lat pod kierunkiem Eleny Ivanovej, z którą pracowała następnie także jako studentka Rosyjskiej Akademii Muzyki im. Gniesinych. Kształciła się ponadto w Hochschule für Musik und Theater w Zurychu (u Konstantina Scherbakova) i na prestiżowej Międzynarodowej Akademii Pianistycznej w Como, gdzie obecnie kontynuuje studia pod kierunkiem Dmitrija Bashkirova i Fou Ts’onga. Zdobyła główną nagrodę na LXI Konkursie Pianistycznym w Genewie w 2006 r., jest także laureatką szeregu innych nagród na międzynarodowych konkursach dla młodych pianistów, m.in. w Bremen (2003), na Concours de Genève (2006) i na Konkursie „Arthur Rubinstein in Memoriam” w Bydgoszczy. Pianistka koncertowała w Rosji, Austrii, Wielkiej Brytanii, USA, Francji, Niemczech, Izraelu, Belgii, Japonii, Grecji, Włoszech i Afryce Południowej. Występowała w słynnych salach w Wiedniu i Londynie.
Dokonała licznych nagrań płytowych a także nagrań dla rosyjskiej telewizji i stacji radiowych. Dwupłytowy album z nagraniami jej występów podczas ostatniego Konkursu Chopinowskiego zainaugurował „Błękitną Serię” Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina.
Artystka gościła na Festiwalu „Chopin i jego Europa” w latach 2008, 2011, 2012. W sezonie 2013/2014 występowała z Czeskimi Filharmonikami i z orkiestrą symfoniczną Fińskiego Radia, z London Philharmonic Orchestra pod dyrekcją Vladimira Jurowskiego, Pittsburgh Symphony Orchestra pod dyrekcją Mafreda Honecka, Orchestre Philharmonique Royal de Liège, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia oraz Pacific Symphony. Ponadto odbyła tournée po Hiszpanii, koncertowała w Japonii, wystąpiła z recitalami w Monachium, Moguncji, Trieście, Mediolanie, Seulu i w ramach Hong Kong Arts Festival.


MAREK PIJAROWSKI
Ukończył wrocławską Akademię Muzyczną w klasie dyrygentury Tadeusza Strugały, otrzymując dyplom z wyróżnieniem. Naukę uzupełniał na Międzynarodowych Kursach Muzycznych w Weimarze u Arvida Jansonsa, a także jako stypendysta w Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Wiedniu u Carla Österreichera. Tam zetknął się bezpośrednio ze sztuką dyrygencką Herberta von Karajana, Leonarda Bernsteina, Georga Solti, Claudio Abbado. Debiutował we Wrocławiu w 1973, gdzie wkrótce został asystentem dyrygenta, a następnie drugim dyrygentem filharmonii wrocławskiej. Jest laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Dyrygenckiego w Katowicach (1974), podczas którego, jako najmłodszy uczestnik, zdobył I nagrodę oraz nagrodę specjalną orkiestry Filharmonii Śląskiej. Szefował Filharmonii Wrocławskiej i Łódzkiej, współpracował z Filharmonią Krakowską i Rzeszowską, a także z Eastern Music Festival w Greensboro w USA, do dziś związany jest z Filharmonią Pomorską, z Orkiestrą Prezydencką w Ankarze oraz Texas Music Festival w Houston. Obecnie pełni funkcję I dyrygenta i szefa Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Poznańskiej. Dyrygował w większości krajów europejskich oraz w Egipcie, Izraelu, Kanadzie, Chinach, USA, Meksyku i Korei Płd. Jest profesorem zwyczajnym. Prowadzi klasę dyrygentury w Akademiach Muzycznych we Wrocławiu oraz w Warszawie, zaś Minister Szkolnictwa Wyższego powierzył mu funkcję krajowego eksperta przy opracowaniu standardów dotyczących programu studiów dyrygenckich. Zasiada w jury międzynarodowych konkursów dyrygenckich, m.in: im. G. Fitelberga w Katowicach oraz im. W. Lutosławskiego w Białymstoku. Został odznaczony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem „Gloria Artis”.

powrót do strony głównej