10 kwietnia 2015, piątek, g. 19.00, sala koncertowa

INAUGURACJA

BARBARA KUBIAK sopran
ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII ŚWIĘTOKRZYSKIEJ
TADEUSZ STRUGAŁA dyrygent

H. M. GÓRECKI III Symfonia op. 36 Symfonia pieśni żałosnych
Koncert poświęcony pamięci ofiar katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem.

kup bilet on-line


Nasz wiosenny festiwal czas zacząć! Tegoroczne XXIII Świętokrzyskie Dni Muzyki mienią się przeróżnymi barwami: z jednej strony zaplanowano „tradycyjne” utwory odwołujące się do uniwersalnych wartości, z drugiej przedstawiona zostanie najnowsza twórczość tzw. „rewolucjonistów”, dla których ważne jest przekraczanie granic w sztuce. Jednym słowem – program zarówno dla humanistów (w tym najszerszym znaczeniu), jak i poszukujących nowego spojrzenia na muzykę w świetle np. najnowszych zdobyczy techniki. Co oczywiście jedno drugiego nie wyklucza, ale jest zaproszeniem dla wszystkich z gwarancją znalezienia czegoś tylko dla siebie.
Festiwal rozpoczniemy od naprawdę „mocnego uderzenia”, czyli od Symfonii pieśni żałosnych Henryka Mikołaja Góreckiego. Kompozycja wkrótce po premierze zajęła pierwsze miejsca na światowych listach przebojów muzyki poważnej, ale nie tylko. Okazało się bowiem, że stała się absolutnym hitem dla wielbicieli muzyki popowej. Skąd ta zdumiewająca popularność? Być może sprawił to ogromny ładunek ekspresji, jakim jest nasycone dzieło i prostota materiału muzycznego. Symfonia składa się z trzech części, których wspólnym motywem jest wojna i jej okrucieństwo. Część pierwsza i trzecia napisana jest z perspektywy matki, która straciła na wojnie syna, część środkowa posługuje się cytatem wyrytym na ścianie gestapowskiego więzienia w Zakopanem przez Helenę Wandę Błażusiakówną. Osiemnastoletnia góralka pociesza matkę wstrząsającym czterowierszem:
Mamo, nie płacz, nie.
Niebios Przeczysta Królowo,
Ty zawsze wspieraj mnie.
Zdrować Mario, Łaskiś Pełna
.

Ale, jak napisała w pięknym komentarzu do tego koncertu muzykolog Małgorzata Gąsiorowska: Nie jest to jednak muzyka żałobna, a mówi o tym chociażby tytuł – Symfonia pieśni żałosnych. Nie żałobnych, tylko żałosnych, wyrażających ból, ale też pogodzenie się z losem. Nośnikiem sensu jest tutaj słowo, które sprzęgnięte z muzyką tworzy szczególny nastrój – wzniosłego misterium.
Do udziału w tym niezwykłym koncercie zaprosiliśmy artystów z najwyższej półki. Jako solistka wystąpi Barbara Kubiak – od wielu lat kreująca pierwszoplanowe postaci na deskach Teatru Wielkiego w Poznaniu. Orkiestrę Symfoniczną Filharmonii Świętokrzyskiej poprowadzi Tadeusz Strugała – jeden z najwybitniejszych polskich dyrygentów, w tym roku obchodzący 60. pracy artystycznej.
Koncert jest wyrazem hołdu i upamiętnienia ofiar katastrofy lotniczej pod Smoleńskiem.




BARBARA KUBIAK
Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Poznaniu. Już w czasie studiów zadebiutowała na tamtejszej scenie Teatru Wielkiego partią Pierwszej Damy w Czarodziejskim flecie Mozarta (1986). Od 1987 jest na stałe związana z tą sceną operową. W czasie pobytu poznańskiego Teatru Wielkiego w Brukseli (1995) z sukcesem wystąpiła w tytułowej partii w Aidzie Verdiego. Współpracuje z najlepszymi teatrami operowymi w Polsce. Z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie wystąpiła w partii Abigaille w Nabucco G. Verdiego na Beijing Music Festival w Pekinie (Chiny) oraz Afrodite Opera Festival w Pafos (Cypr), zaś z Teatrem Wielkim w Łodzi, Operą Krakowską, Operą Dolnośląską oraz Teatrem Wielkim w Poznaniu wyjeżdżała na liczne tournée zagraniczne, m.in.: do Holandii, Belgii, Francji, Luxemburga, Niemiec, Wielkiej Brytanii oraz na Kubę, gdzie prezentowała się tamtejszej publiczności w repertuarze verdiowskim. Współpracuje także z teatrem Capitol, realizując partię Marii/Irene/Walkirii w spektaklu Jerry SpringerThe Opera. W swoim repertuarze posiada partie z oper Verdiego, Mozarta, Belliniego, Beethovena, Donizettiego i Szostakowicza. Występuje także w repertuarze oratoryjnym. Stale współpracuje z największymi polskimi filharmoniami i festiwalami, wykonując takie dzieła, jak: Brittena War Requiem, Mahlera IV i VIII Symfonię, Góreckiego II i III Symfonię, Kilara Missa pro pace, Angelus, Rossiniego Stabat Mater, Dvořáka Stabat Mater, Szymanowskiego Stabat Mater, Mozarta Requiem, Verdiego Requiem, Nowowiejskiego Quo vadis. W dorobku fonograficznym śpiewaczka posiada opery Verdiego – Nabucco oraz Il Trovatore, Szymanowskiego Stabat Mater, a także G. Mahlera VIII Symfonię. Zajmuje się także pedagogiką; w Akademii Muzycznej w Poznaniu prowadzi klasę śpiewu. Posiada tytuł doktora sztuki muzycznej.


TADEUSZ STRUGAŁA
Jeden z najwybitniejszych polskich dyrygentów, pedagog, juror i organizator życia muzycznego, laureat m.in. „Diamentowej Batuty” Polskiego Radia, odznaki honorowej „Bene Merito" przyznanej przez Ministra Spraw Zagranicznych, doktor honoris causa macierzystej uczelni. Prywatnie – miłośnik malarstwa i rysunku, kolekcjoner historycznych batut dyrygenckich.
Ukończył studia na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury we wrocławskiej Akademii Muzycznej. Naukę kontynuował w Weimarze i Wenecji. Był dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Wrocławskiej, WOSPRiTV w Katowicach, generalnym dyrektorem muzycznym Prezydenckiej Orkiestry Symfonicznej w Ankarze i Istambule, dyrektorem artystycznym Orkiestry Filharmonii Krakowskiej oraz Polskiego Radia i Telewizji w Warszawie, zastępcą dyrektora artystycznego i stałym dyrygentem Filharmonii Narodowej w Warszawie, gościnnym dyrygentem Praskiej Orkiestry Symfonicznej FOK, dyrygentem-rezydentem Festiwalu Chopinowskiego w Gaming. Lata 60. to początek międzynarodowej kariery i występów na estradach całej niemal Europy, a także Australii, USA i Azji, zarówno z czołowymi orkiestrami polskimi, jak też zagranicznymi. Dyrygował ponad 140 orkiestrami z 23 krajów. Na swoim koncie artysta ma liczne prawykonania i pierwsze wykonania utworów polskiej muzyki współczesnej w kraju i za granicą oraz nagrania radiowe i płytowe. Uhonorowany został m.in.: statuetką Orfeusza (1986), nagrodą Związku Kompozytorów Polskich (1991), Grand Prix du Disque F. Liszt w Budapeszcie (1987), Fryderykiem za reedycję Missa pro defunctis (Requiem) Romana Maciejewskiego oraz Stern des Monats niemieckiego magazynu płytowego „Fono Forum” za nagrania utworów Xavera Scharwenki (2011). Otrzymał także liczne odznaczenia (m.in. złoty medal Gloria Artis, L’Ordre du „Merite Culturel”, Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Polonia Restituta).




powrót do strony głównej